Większość z nas dba o zdrowie dopiero gdy zaczyna się psuć. Niektórzy, Ci bardziej ostrożni decydują się na profilaktykę, wykonują regularne badania i odwiedzają specjalistów. Często wydaje mi się jednak, że w kwestii bólu pleców i profilaktyki prędzej zdecydujemy się na kupno reklamowanej wszędzie, a wcale nie polecanej maty do akupresury, niż udamy się do fizjoterapeuty. Z braku doświadczenia i porównania gdy udamy się w końcu na wizytę nie wiemy jak powinna ona wyglądać i jak powinniśmy się po niej czuć.

Fizjoterapeuta zaczyna pracę z Wami od dokładnego wywiadu – opowiadacie jak i kiedy zaczęły się Wasze problemy i pojawił się ból. Ważne żebyście mieli ze sobą wszystkie zrobione badania (np. rezonans wraz z opisem). Na wizytę warto się przygotować: zabrać wygodną, estetyczną bieliznę, sportowe krótkie spodenki. Po rozmowie fizjoterapeuta oceni Wasz stan na podstawie zakresu ruchu, możliwości i oczywiście odczuwania bólu przy danym ruchu lub ucisku.

Jakie pytania powinien Ci zadać fizjoterapeuta na początku wizyty:

• Czy masz ze sobą wynika badań? ( z opisem)
• Kiedy zaczęły się Twoje problemy i w jakich okolicznościach?
• Czy wcześniej odczuwałaś jakieś bóle?
• Przeszłaś jakieś choroby, operacje, urazy w przeszłości?
• Uprawiasz/uprawiałaś sport?
• Prowadzisz siedzący tryb życia? Masz pracę, która wymaga długiego stania lub dźwigania?
• Czy ból jest stały? Czy pojawia się w jakiś szczególnych okolicznościach lub przy wykonywanej czynności?

Ważne!

Fizjoterapeute musicie dobrać do siebie. Nie zawsze polecany przez kogoś specjalista Wam przypasuje. I to, że ktoś komuś pomógł z kolanem, nie oznacza, że Wam pomoże z urazem kręgosłupa czy inną dolegliwością.

Osobiście nie spotkałam fizjoterapeuty, który by nie podchodził do problemu całościowo. To częściej można zauważyć na wizycie u ortopedy – przynajmniej moje wizyty prywatne były mało satysfakcjonujące. Zdarzyło się jednak, że usłyszałam, że mój problem leży w psychice. Jedna Pani fizjoterapeutka nawet użyła takiego zwrotu, że „w takim stanie nie jestem dla niej partnerem do rozmowy”. I ja naprawde rozumiem, że jest połączenie psychiki z ciałem, że stres powoduje napięcia itp itd. Ale.. jednak jak złamiemy rękę i pójdziemy do lekarza, to założy nam gips, a nie powie, że trzeba zmienić nastawienie, a złamanie wynika ze stresu.

Czego żałuje

Z perspektywy czasu to, że tak bardzo pokładałam nadzieję w fizjoterapii. Wierzyłam gdy mówiono mi, że dysk już jest prawdopodobnie ok, stan zapalny się zaleczył, a to co mnie boli to spięcia wynikające z długiego okresu przewlekłego bólu.

Udałam się też do Instytutu McKenziego, gdzie wizyta przebiegła bardzo dobrze, profesjonalnie. Wywiad był tak dokładny, że wydawało mi się, że zwracają uwagę na najmniejszy szczegół i dokładnie będą wiedzieli co robić. Dostałam za zadanie odginać się do tyłu określoną ilość razy (metoda polega m.in. na wykonywaniu przeprostów). Nie czułam absolutnie żadnej poprawy, a wręcz było to raczej nieprzyjemne. Póżniej dowiedziałam się i to od kilku fizjoterapeutów, że metoda McKenziego jest raczej przestarzała i jeśli już się jej używa to przy okazji w połączeniu z innymi technikami. Opieranie się wyłącznie na niej w moim przypadku było bardzo złym rozwiązaniem. Cieszę się, że po jednej wizycie udałam się gdzie indziej.

Fizjoterapia nie zawsze wygląda tak samo

nie znaczy to, że jedna jest zła, a inna dobra. Regularnie korzystałam z pomocy dwóch fizjoterapeutów o odmiennych metodach:

Pierwszy fizjoterapeuta

zawsze doskonale tłumaczył, które mięśnie, ścięgna są ze sobą powiązane, w jakim miejscu i dlaczego nad nimi pracujemy. Wizyta była zazwyczaj bardzo bolesna, ale w takim uwalniający i rozluźniający sposób. Czułam się jakby przejechał po mnie walec! Po wizycie byłam często zmęczona i obolała, szczególnie na drugi dzień, ale towarzyszyło temu uczucie ulgi. Po godzinie na stole zawsze zadawał mi ćwiczenia i tłumaczył jak prawidłowo je wykonywać.

Drugi fizjoterapeuta

spędzona na stole godzinna sesja była delikatna i uwalniająca. Polegała głównie na ustawianiu prawidłowo pozycji ciała, co powodowało zwiększenie przepływu krwi w żyłach. Cel był taki, aby przy pomocy regularnych ćwiczeń dojść do prawidłowości, które usunęłyby przyczyny mojego urazu. Co za tym idzie poprawne ustawienie sylwetki i zapobieganie kolejnym urazom. Oczywiście określam to bardzo ogólnie bez wchodzenia w szczegóły. Praca nad całym systemem zależności jest skomplikowana i lepiej wytłumaczyłby Wam to specjalista 🙂

Jeśli jesteście z Poznania chętnie podam namiary na fizjoterapeutów.

Co ważne – cena nie jest ani wyznacznikiem ani gwarancją, że ktoś Wam pomoże.

Podczas fizjoterapii powinniści czuć się swobodnie i móc zapytać o wszystko co Was niepokoi.

Jakie pytania warto zadać fizjoterapeucie:

• jak często powinniście wykonywać zadane ćwiczenia?
• jak długo możecie przebywać w pozycji siedzącej?
• co zrobić jeśli któreś z ćwiczeń sprawia dyskomfort lub ból?
• jakie pozycja są dla Was wskazane, a jakich powinniście unikać?
• jaka jest najlepsza pozycja do spania?
• czy warto zaopatrzyć się w jakieś sprzęty lub akcesoria do ćwiczeń: np. piłka, wałek, guma do ćwiczeń. piłeczki do masażu, mata, klocek do jogi, mata igłowa, specjalistyczna poduszka do spania?
• czy macie zażywać jakieś witaminy/suplementy w celu przyspieszenia regeneracji?

Czego fizjoterapeuta nie powinien robić?

Przede wszystkim fizjoterapeuta nie powinien dołować, obwiniać czy wywołać załamanie nerwowe. Wyżej już podawałam przykład, że usłyszałam od fizjoterapeutki, że mój problem leży w psychice.. Super jak fizjoterapeuta ma podejście psychologiczne i zwraca uwagę na psychiczny związek bólem, ale bez przesady. Idziecie na terapie ciała, a nie do psychiatry.

Są też metody, które niekoniecznie będą odpowiadać właśnie Wam (jak wspomniania wyżej metoda McKenziego), dlatego ważne, żebyście wczuwali się we własne odczucia i odpowiednio dobrali fizjoterapie do swoich potrzeb 🙂